ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า (ลูกา Luke 1:38)

ดูซิ เอลีซาเบธ ญาติของท่าน ทั้ง ๆ ที่ชราแล้ว ก็ยังตั้งครรภ์บุตรชาย ใคร ๆ คิดว่านางเป็นหมัน แต่นางก็ตั้งครรภ์ได้หกเดือนแล้ว เพราะไม่มีสิ่งใดที่พระเจ้าจะทรงกระทำไม่ได้ พระนางมารีย์จึงตรัสว่า "ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า ขอให้เป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด" แล้วทูตสวรรค์ก็จากพระนางไป ลูกา 1:36-38)

วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ภราดายอห์น บอสโก แห่งพระเมตตา

ประวัติ พอสังเขป

ภราดายอห์น บอสโก แห่งพระเมตตา
ภารดาคณะคาร์เมไลท์

ภราดายอห์น บอสโก ปรีชา ยั่งยืน
เกิดเมื่อวันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๐๗
สัตบุรุษวัดแม่พระเป็นที่พึ่ง ท่าหว้า กาญจนบุรี

หลังจากเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ และ ครูคำสอน โรงเรียนวีรศิลป์ ท่าม่วง กาญจนบุรี ในสังฆมณฑลราชบุรี เป็นเวลา๑๒ ปี
ตัดสินใจเข้าอารามของคณะที่ประเทศสิงคโปร์ เมื่อปี ค.ศ.๒๐๐๑

สำเร็จการศึกษาวิชาปรัชญา ประเทศสิงคโปร์ และกำลังศึกษาเทววิทยา ปีสุดท้ายที่วิทยาลัยเทเรซีอานุม ซึ่งเป็นวิทยาลัยของคณะที่กรุงโรม

ได้ปฎิญาณตนตลอดชีพร่วมกับสมาชิกอื่น ๆ อีก ๑๑ คน จากประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก โดยคุณพ่ออัคราธิการของคณะฯ
และบรรดาพระสงฆ์อีกประมาณ ๑๔๐ องค์ ณ วิทยาลัยเทเรซีอานุม เมื่อวันที่ ๑๔ ธันวามคม ๒๐๐๗ ซึ่งตรงกับวันฉลองนักบุญยอนห์น แห่งไม้กางเขน

“ขอขอบพระคุณพระเป็นเจ้าสำหรับพระคุณพระพรต่าง ๆ ที่พระองค์ประทานให้ผมตลอดมา
และขอขอบคุณทุกท่านสำหรับคำภาวนาที่มีให้กับผมตลอดมาเช่นกัน
ขอคำภาวนาให้ผมต่อ ๆ ไป
เพื่อว่าผมจะได้เป็นนักบวชคาร์เมไลท์ที่มีความสุภาพ ซื่อสัตย์ ศักดิ์สิทธิ์
และสามารถทำตามน้ำพระทัยของพระเป็นเจ้าตลอดชีวิตของผม”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)

คณะฆารวาสคาร์แมลไลท์ ชั้น ๓

คณะฆราวาสคาร์แมลไลท์ ชั้น ๓ แนวทางปฏิบัติในชีวิตประจำวันคณะฆราวาสคาร์เมไลท์ มีแนวทางปฏิบัติในชีวิตประจำวัน ดังต่อไปนี้ :- ฆราวาสคาร์เมไลท์สวดภาวนาและรำพึงวันละหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ในการรำพึงภาวนานี้ มีหลายรูปแบบให้เลือกปฏิบัติดังนี้ 1. การรำพึงตามพระคัมภีร์ 2. สวดภาวนา ทำวัตร 3. อ่านหนังสือบำรุงศรัทธา หรืออ่านหนังสือที่เกี่ยวกับธรรมเนียมปฏิบัติของคณะคาร์แมล 4. ศึกษาเอกสารแห่งสังคายนาวาติกันที่ 2 หรือสมณสาส์นต่างๆ ของสมเด็จพระสันตะปาปาเพื่อมีชีวิตตามจิตตารมณ์ของคณะคาร์แมล และเพื่อพัฒนา “พระพิเศษ” ของคณะไปสู่ความดีล้ำเลิศได้ สมาชิกคาร์เมไลท์ ชั้น 3 ได้รับคำแนะนำให้ปฏิบัติดังต่อไปนี้ :- 1. เข้าร่วมประชุมหมู่คณะคาร์เมไลท์ ชั้น 3 เป็นประจำทุกเดือน 2. สวมใส่สายจำพวกแห่งภูเขาคาร์แมล เป็นเครื่องหมายยืนยันถึงการถวายตัวแด่พระนางมารีอา 3. ร่วมถวายบูชามิสซาเป็นประจำทุกวัน ถ้าหากเป็นไปได้ และเฝ้าศีลมหาสนิทบ่อยๆ เท่าที่เป็นไปได้ 4. สมาชิกใหม่จะต้องพบผู้อบรมสั่งสอน (Instructor) เป็นเวลา 1 ปี ก่อนจะได้รับการรับเข้าคณะฯ จากนั้นจะต้องใช้เวลาอีก 2 ปี ในการฝึกอบรม และการสอนเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับคณะคาร์เมไลท์ รวมทั้งจิตตารมณ์ต่างๆ ก่อนที่จะปฏิญาณตนตามระเบียบของคณะฯ (Professed) หลังจากปฏิญาณตน 3 ปีแล้ว สมาชิกจะสามารถถวายตนเองทั้งครบ

สายประคำนำชีวิต

พระสันตปาปา ยอห์น ปอลที่ ๒ ได้ประกาศ ปีแห่งสายประคำ ในวันที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๐๐๒ และได้เชิญชวนบุตรทุกคนของพระศาสนจักร ให้ใช้บทภาวนาโบราณของแม่พระที่ง่าย ๆ ในการพิศเพ่งพระพักตร์ของพระคริสตเจ้า การสวดสายประคำ หมายถึง การเรียนรู้ที่จะพิศเพ่งพระคริสตเจ้าด้วยสายตาของแม่พระ เพื่อที่จะรักพระองค์ด้วยดวงใจของพระมารดา พระองค์ท่านทรงขอให้เยาวชนนึกถึงลูกประคำ อาศัยการสวดและการรำถึงถึงพระธรรมล้ำลึก แม่พระจะนำพาเราไปหาพระบุตรของพระนาง จงอย่าอายที่จะสวดสายประคำตามลำพัง ในขณะที่เดินไปโรงเรียน ไปมหาวิทยาลัย ไปทำงาน หรือขณะที่นั่งอยู่ในรถโดยสาร ขอให้สร้างนิสัยสวดในระหว่างพวกเราเอง สวดเป็นกลุ่ม สวดในคณะต่าง ๆ ในสมาคม อย่ารีรอที่จะสวดที่บ้านด้วย ทั้งพ่อแม่พี่น้อง เพื่อจะดประกายไฟ และทำให้สัมพันธภาพระหว่างสมาชิกในครอบครัวของเราอบอุ่นขึ้น การสวดสายประคำทำให้เราเข้มแข็งในความเชื่อ มั่นคงในเมตตากิจ และรักษาความหวังให้คงอยู่... (คำแนะนำของนายชุมพาเกี่ยวกับสายประคำ) เดือนตุลาคม เป็นเดือนแห่งแม่พระสายประคำ ให้เราช่วยกัน ทำให้ความหวังของแม่พระกลับเป็นความจริงชีวิต ในสังคมโลกของเรา... sdbmag@hotmail.com [บทความจากนิตยสารครอบครัวซาเลเซียน ปีที่ ๕๑ ตุลาคม ๒๕๕๒ เขียนโดย เสื้อหล่อขอ (เหล้า) เล่า... ดอมินิก ซาวีโอ

Lectio Divina

พระเจ้าผู้จาริกและการทรมาน

Lectio (พระเจ้าตรัส)

พระเยซูเจ้าทรางเริ่มสอนบรรดาศิษย์ว่า

"บุตรแห่งมนุษย์จะต้องรับการทรมานอย่างมาก จะถูกบรรดาผู้อาวุโส มหาสมณะ และธรรมาจารยปฏิเสธไม่ยอมรับ และจะถูกประหารชีวิต แต่วันต่อมาจะกลับคืนชีพ" พระองค์ทรงประกาศพระวาจานี้อย่างเปิดเผย เปโตรนำพระองค์แยกออกไปทูลทัดทาน แต่พระเยซูทรงหันไปทอดพระเนตรบรรดาศิษย์ ทรงตำหนิเปโตรว่า

"เจ้าซาตาน ถอยไปข้างหลัง อย่าขัดขวาง เจ้าไม่คิดอย่างพระเจ้า แต่คิดอย่างมนุษย์"

พระเยซูเจ้าทรงเรียกประชาชน และบรรดาศิษย์เข้ามา ตรัสว่า

"ถ้าผู้ใดอยากติดตามเราก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเอง ให้แบกไม้กางเขนของตนและติดตามเรา" (มก ๘:๓๑-๓๓)

Saint Genevieve

ประวัตินักบุญเยโนเวฟา
องค์อุปถัมภ์ของกรุงปารีส

ซิสเตอร์ซีมอนา สมศรี บุญอรุณรักษา
คณะคาร์เมไลท์ ประเทศฝรั่งเศส
ผู้แปลและเรียบเรียง

นักบุญเยโนเวฟา เกิดประมาณ ค.ศ.423 ที่เมืองนองแตร์ (Nanterre) เมืองนี้อยู่ติดกับกรุงปารีส (Paris) และแซงต์แชร์แมน (Saint-Germain)
ท่านเกิดมาในครอบครัวคริสตัง บิดาของท่านชื่อ แซแวร์ (Se vere) มารดาชื่อ เยรองซ์ (Geronce) บิดามารดาของท่านได้อบรมสั่งสอน ความเชื่อ ความศรัทธาให้แก่ท่าน เมื่อหัดพูด คำแรกที่ท่านเปล่งออกมา ล้วนแต่เป็นคำทางศาสนาทั้งสิ้น เมื่อเริ่มหัดเดิน ท่านก็ได้ถูกพาไปยังวัดแห่งเมืองนองแตร์ ช่วงสมัยที่ท่านนักบุญได้ถือกำเนิดมานั้น เป็นช่วงที่ประเทศฝรั่งเศสมีสิ่งชั่วช้ามากมาย ที่พวกคนต่างศาสนาได้เผยแผ่ ขณะนั้น พระศาสนจักรในประเทศอังกฤษ หรือสหราชอาณาจักร เริ่มสูญเสียความเชื่อ ทางสันตะสำนักโดยสมเด็จพระสันตะปาปาเซเลสติน เห็นสมควรให้ส่งพระสังฆราช 2 องค์ จากประเทศโกล (ชื่อเดิมของฝรั่งเศส) ไปยังสหราชอาณาจักร เพื่อรักษาความเชื่อของบรรดาคริสตชน
พระสังฆราชทั้งสององค์นั้น คือท่านนักบุญลูป์ (St.Loup) และนักบุญแชร์แมน (St.Germain) ท่านทั้งสองได้ออกเดินทางไปยังสหราชอาณาจักร ในระหว่างการเดินทาง ท่านได้เดินทางผ่านเมืองนองแตร์ซึ่งเป็นทางผ่าน เมื่อท่านทั้งสองเดินทางผ่านมาถึงเมืองนองแตร์ ฝูงชนได้มาพบกับท่าน นักบุญเยโนเวฟาขณะนั้นมีอายุเพียง 7 ขวบ ก็ได้อยู่ร่วมในกลุ่มฝูงชนเหล่านั้น พร้อมบิดามารดาของท่าน ท่านนักบุญแชร์แมนผู้มีพระพรพิเศษ ได้ขอให้นำเด็กน้อยเยโนเวฟามาข้างหน้าท่าน จากนั้น ท่านได้กล่าวต่อหน้าฝูงชนที่ชุมนุมอยู่นั้นว่า พระเป็นเจ้าได้ทรงเลือกเยโนเวฟาให้เป็นเจ้าสาวของพระองค์ ท่านได้กล่าวเพิ่มเติมอีกว่า ขณะที่เยโนเวฟาเกิด บรรดาทูตสวรรค์ต่างขับร้องด้วยความชื่นชมยินดี จากนั้น ท่านได้แสดงความยินดีกับบิดามารดาของเยโนเวฟาที่มีลูกสาวเช่นนี้ ท่านได้เสริมอีกว่า คุณงามความดีของเยโนเวฟา จะทำให้บรรดาคนบาปและผู้ที่ประพฤติตัวเหลวไหลกลับใจ
จากนั้น ท่านนักบุญพระสังฆราชแชร์แมน ได้กล่าวกับเยโนเวฟาว่า
“ลูกทีรัก จงกล้าหาญ จงเต็มไปด้วยพละกำลัง และพิสูจน์ให้เห็นจากสิ่งที่ใจของลูกได้เชื่อ และจากคำสัญญาที่ลูกได้เปล่งจากปาก”
จากนั้น ท่านนักบุญพระสังฆราชได้นำเยโนเวฟาไปยังวัด และได้รับคำปฏิญาณของเยโนเวฟา หลังจากนั้น พระสังฆราชทั้งสองก็ได้ออกเดินทางต่อไปยังสหราชอาณาจักร เพื่อเทศน์สอนบรรดาคริสตชน

ส่วนเยโนเวฟาระลึกอยู่เสมอถึงคำมั่นสัญญาที่ได้ให้ไว้ต่อพระเป็นเจ้า เธอได้ยินเสียงของพระที่กล่าวกับเธอในใจ
“เป็นบุญของผู้ที่สาละวนในพระเป็นเจ้า และไม่ใส่ใจกับของของโลกนี้ เราคือสันติสุข ความชื่นชมยินดี และชีวิตของเจ้า จงดำเนินชีวิตอยู่ในเรา และเจ้าจะพบกับสันติสุข จงปล่อยวางจากทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามา และแสวงหาเพียงแต่สิ่งที่เป็นนิรันดรภาพ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นอนิจจัง จงละทิ้งทุกสิ่งที่เป็นของของโลกนี้ และสาละวนแต่ในพระผู้สร้าง และจงสัตย์ซื่อต่อพระองค์ เพื่อว่าจะได้บุญลาภที่แท้จริง”
พระสวามีเจ้ายังได้ตรัสกับท่านนักบุญอีกว่า
“เจ้าจะต้องตายต่อความเสน่หาตามประสามนุษย์ จนกระทั่งไม่มีความปรารถนาที่จะมีอะไรเลย เมื่อมนุษย์ห่างไกลจากความปลอบโยนของโลกมากเท่าไร เขาก็เข้าใกล้พระเป็นเจ้ามากเท่านั้น ถ้าเจ้ารู้จักปฏิเสธความรักทั้งครบต่อสิ่งสร้าง เราจะหลั่งพระพรมายังเจ้าอย่างเปี่ยมล้น ถ้าเจ้าสาละวนอยู่กับสิ่งสร้าง เจ้าจะสูญเสียพระผู้สร้าง”
เยโนเวฟารำพึงถึงพระวาจานี้ทั้งกลางวันและกลางคืน เธอมีความชื่นชมยินดีที่จะทำให้พระสัญญานี้เป็นจริง และได้ปฏิบัติตามน้ำพระทัยของพระองค์มานานหลายปีแล้ว โดยการฝึกปฏิบัติความดีแม้ในสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวัน

วันหนึ่งเป็นวันฉลองใหญ่ เยรองซ์ มารดาของเยโนเวฟา ต้องการไปร่วมฉลองที่วัด และบังคับให้เยโนเวฟาอยู่เฝ้าบ้าน เยโนเวฟารู้สึกเสียใจอย่างมาก เพราะเธอปรารถนาที่จะไปฟังพระวาจาของพระเจ้า และร่วมบูชามิสซา เธอจึงได้ขอร้องต่อมารดาของเธอด้วยน้ำตานองหน้าที่จะไปที่วัด แต่มารดาของเธอหาได้ฟังไม่ เยโนเวฟาจึงบอกกับมารดาถึงคำมั่นสัญญาที่เธอได้ปฏิญาณไว้ว่าจะเป็นเจ้าสาวของพระคริสต์ และรับใช้พระองค์แต่เพียงผู้เดียว ส่วนมารดาหาได้ฟังไม่ เธอโมโหเป็นการใหญ่ และได้ตบตีเยโนเวฟา และออกเดินทางไปวัด แต่ในระหว่างที่กำลังเดินทางอยู่ในทุ่งนา เยรองซ์ได้กลายเป็นคนตาบอด และเธอได้อยู่ในความมืดเช่นนี้นานถึง 2 ปี วันหนึ่ง นางระลึกถึงบทเทศน์ของนักบุญแชร์แมน นางจึงเรียกเยโนเวฟา และกล่าวกับเธอว่า
“ลูกที่รัก จงไปตักน้ำในบ่อน้ำข้างๆ บ้าน และจงทำสำคัญมหากางเขนที่น้ำนั้น และนำน้ำนั้นมาให้แม่ล้างตาเถิด แม่เชื่อว่าอาศัยน้ำนั้น แม่จะกลับมองเห็นอีกครั้งหนึ่ง”
เยโนเวฟาได้ทำตามนั้นทุกประการ และมารดาของเธอก็กลับมองเห็นอีกครั้งหนึ่ง

ต่อมา เมื่อเยโนเวฟามีอายุได้ 51 ปี ความตั้งใจแน่วแน่ที่จะถวายตัวทั้งครบแด่พระเป็นเจ้านั้นมั่นคงอยู่เสมอ ดังนั้น เยโนเวฟาจึงไปพบกับพระคุณเจ้าจูลิคุส พระสังฆราชแห่งสังฆมณฑลชาร์ตร เพื่ออ้อนวอนขอให้รับข้อปฏิญาณของเธอ เธอได้เดินทางไปพร้อมกับหญิงสาวอีก 2 คน ซึ่งมีอายุแก่กว่าเธอ ทั้งสองก็มีความปรารถนาที่จะถวายตัวแด่พระเป็นเจ้าเช่นเดียวกันกับเยโนเวฟา ด้วยความสุภาพของเธอ ในขณะที่เข้าขบวนแห่อยู่นั้น เยโนเวฟาได้เดินอยู่รั้งท้าย พระสังฆราชผู้ได้รับการดลใจจากแสงสว่างของพระเป็นเจ้า ได้กล่าวกับเธอว่า
“ขอให้ผู้ที่อยู่ข้างท้ายนั้น จงมาอยู่ข้างหน้า เพราะพระเป็นเจ้าได้ทรงฟังคำภาวนาแล้ว”
ด้วยเหตุฉะนี้เอง เยโนเวฟาจึงเป็นหญิงพรหมจารีคนแรกของประเทศฝรั่งเศสที่ได้กล่าวข้อปฏิญาณ เธอได้สัญญาที่จะถือความบริสุทธิ์ตลอดชีวิต และประเทศฝรั่งเศสถือว่าท่านเป็นนักบุญพรหมจารีองค์แรกของประเทศ

หลังจากที่ท่านได้ถวายตัวไม่นานนัก ท่านก็ได้สูญเสียบิดามารดา เธอเชื่อว่าการทดลองที่เกิดขึ้นจากการสูญเสียผู้ให้กำเนิดนั้น เป็นเพราะพระเป็นเจ้าทรงต้องการให้เธอกลายเป็นเจ้าสาวที่คู่ควรของพระองค์ จากเหตุการณ์นี้เอง ทำให้เธอก้าวไปสู่หนทางแห่งความศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น หลังจากที่สูญเสียบิดามารดาแล้ว เธอได้ย้ายออกจากเมืองนองแตร์ และไปอาศัยอยู่กับแม่ทูนหัวที่กรุงปารีส พระเป็นเจ้าได้ทรงทดลองเธอครั้งหนึ่ง โดยได้ทำให้เธอล้มป่วยลง ตลอดเวลา 3 วัน เธอมีอาการคล้ายคนที่ตายไปแล้ว ในช่วงเวลาเหล่านี้เอง จิตวิญญาณของเธอได้ถูกนำไปยังสรวงสวรรค์ นอกนั้น พระเป็นเจ้าทรงบันดาลให้เธอได้เห็นภาพของพระเยซูเจ้าที่เนินเขากัลวารีโอ เธอได้เข้าไปสัมผัสกับรหัสธรรมล้ำลึกของพระมหาทรมาน และการไถ่บาปของมนุษยชาติ หลังจากหายป่วยแล้ว เธอได้รำพึงเรื่องนี้อยู่เสมอ และหลั่งน้ำตาอยู่บ่อยครั้ง

ค.ศ.446 นักบุญแชร์แมนต้องเดินทางไปสหราชอาณาจักรอีกเป็นครั้งที่ 2 ท่านได้เดินทางผ่านกรุงปารีส และท่านได้ไปพำนักอยู่ที่สำนักพระสังฆราชแห่งกรุงปารีส ท่านได้พูดถึงเยโนเวฟา ถึงความกล้าหาญ อุทิศถวายตัวแด่พระเป็นเจ้าตั้งแต่อายุยังเยาว์วัย
ต่อมา พระเจ้าอัตติลา กษัตริย์ของพวกฮั่น (หัวหน้าเผ่าเอเชียที่บุกไปถึงยุโรป) ได้ยกทัพเข้ายึดกรุงปารีส เยโนเวฟาผู้ได้รับแรงบันดาลใจจากพระจิตเจ้า ได้เรียกบรรดาสตรีทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในกรุงปารีส มารวมตัวกันสวดภาวนาในวัดน้อยของอาสนวิหาร วัดน้อยนี้เองได้ใช้สำหรับโปรดศีลล้างบาป พวกเธอได้ตื่นเฝ้า ภาวนาอ้อนวอนของพระผู้เป็นเจ้า ขอพระองค์ได้ทรงพระเมตตามายังนครปารีส
เยโนเวฟายังได้กล่าวแก่บรรดาบุรุษทั้งหลายที่ต้องการจะละทิ้งกรุงปารีส เนื่องจากความหวาดกลัวต่อกษัตริย์อัตติลา เธอได้ให้ความมั่นใจแก่พวกเขาว่า อัตติลาจะไม่สามารถทำอะไรกรุงปารีสได้ เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะทรงยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ออกคุ้มครองนครนี้ เพียงแต่ขออย่าได้สูญเสียความวางใจในพระองค์
บางคนได้ฟังและเห็นด้วยกับเยโนเวฟา แต่คนส่วนมากในพวกเขามีความเห็นตรงกันข้ามกับสิ่งที่เธอได้ขอร้อง พระเป็นเจ้าทรงฟังเสียงของข้ารับใช้ต่ำต้อยของพระองค์ ช่วงเวลานั้นเอง ผู้แทนสังฆราชแห่งออแซร์ ได้เดินทางมาที่กรุงปารีส เยโนเวฟาได้แจ้งเรื่องนี้แก่ท่าน เมื่อได้รับทราบเรื่องทั้งหมดแล้ว ผู้แทนสังฆราชได้กล่าวแก่คนทั้งหลายว่า
“ท่านกำลังทำอะไรกันอยู่เล่า ท่านต้องการที่จะทำลายผู้ที่พระเป็นเจ้าได้ทรงเลือกสรรตั้งแต่ในครรภ์มารดาหรือ ถูกต้อง พระเป็นเจ้าได้ทรงเลือกเยโนเวฟาเป็นพิเศษ เราได้รับรู้เรื่องนี้จากท่านสังฆราชแชร์แมน”
หลังจากที่ได้รับการยืนยันจากผู้แทนสังฆราชแห่งออแซร์ ในนามของพระสังฆราชเอง บรรดาฝูงชนได้เปลี่ยนมาชื่นชมยินดีเยโนเวฟา ในขณะนั้น กษัตริย์อัตติลาผู้พร้อมที่จะทำลายนครปารีสให้ราบไป เกิดเปลี่ยนใจกะทันหันที่จะเดินทางไปยังที่อื่น สันติสุขจึงได้กลับคืนสู่กรุงปารีสอีกครั้งหนึ่ง

ต่อมาที่กรุงปารีสเกิดกันดารอาหาร และในสมัยนั้น กรุงปารีสยังไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพวกฝรั่งเศส เพราะในสมัยนั้น ฝรั่งเศสยังไม่ได้เป็นประเทศเดียวแบบทุกวันนี้ แต่ได้แบ่งออกเป็นแคว้นๆ ดินแดนทางตอนเหนือของกรุงปารีสไม่ได้ประสบปัญหาเรื่องความกันดาร แต่เป็นเรื่องยากที่จะเดินทางไปทางเหนือเพื่อแสวงหาอาหาร เนื่องจากในสมัยนั้น แม่น้ำแซนที่เป็นแม่น้ำที่ไหลผ่านกรุงปารีส ไม่ได้สงบเหมือนอย่างสมัยนี้ กระแสน้ำมักไหลเชี่ยว และเกิดอันตรายแก่ผู้ที่เดินทางอยู่เสมอ
วันหนึ่ง เยโนเวฟาได้ลงเรือ และได้ล่องไปตามลำน้ำพร้อมกับบรรดาผู้แจวเรือ เมื่อมาถึงบริเวณแห่งหนึ่งซึ่งเป็นบริเวณที่เรือที่ผ่านไปมามักจะจมลง และไม่มีเรือลำไหนสามารถผ่านเส้นทางนี้ไปได้ แต่เยโนเวฟากลับสั่งให้พวกคนแจวเรือเหล่านั้น ตัดต้นไม้ต้นหนึ่งที่อยู่ริมฝั่งในบริเวณนั้นเสีย และให้ถอนรากต้นไม้นั้นด้วย ขณะที่พวกได้ทำการนี้ เยโนเวฟาได้สวดภาวนา หลังจากที่พวกเขาได้ทำตามที่เธอได้บอกแล้ว กระแสน้ำในแม่น้ำแซนที่เคยเชี่ยวกราก กลับสงบลงอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ทำให้สามารถเดินทางต่อไปได้ เมื่อเดินทางมาถึงที่หมายแล้ว เธอได้ขอบริจาคเสบียงอาหารจากชาวบ้านที่เมืองโอบ เพื่อจะนำไปช่วยชีวิตชาวปารีส เธอรวบรวมอาหารที่ได้รับบริจาคถึง 11 ลำเรือ จากนั้นเธอจึงเดินทางกลับกรุงปารีส แต่เมื่อเดินทางมาได้ครึ่งทาง ได้เกิดมีพายุใหญ่น่ากลัวยิ่งนัก ทุกคนต่างตกใจกลัว มีแต่เยโนเวฟาผู้เดียวเท่านั้นที่ไม่ได้หวั่นวิตกอะไร แต่ตรงกันข้าม ท่านได้อธิษฐานภาวนาต่อพระเยซูคริสตเจ้า ผู้ทรงเคยปราบลมพายุให้สงบมาแล้ว เมื่อครั้งที่พระองค์ยังคงเจริญพระชนม์อยู่บนโลกนี้ คำภาวนาของเธอได้บังเกิดผลอย่างน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก ลมพายุต่างสงบลงอย่างราบคาบ เธอและผู้ติดตามจึงเดินทางต่อไปถึงปารีส เธอได้รับการต้อนรับอย่างดีจากชาวเมือง เธอไม่รอช้าที่จะรีบแจกจ่ายอาหารแก่ผู้ที่หิวโหย เธอได้แจกข้าวสาลีแก่พวกเขา และบ่อยทีเดียวที่เธอได้ลงมือทำขนมปังสำหรับบรรดาผู้ที่น่าสงสารเหล่านั้นด้วยตัวเธอเอง นับเป็นครั้งที่ 2 ที่เธอได้กอบกู้ชาวเมืองปารีสให้รอดพ้นจากภยันตราย

บรรดาสตรีใจศรัทธาและแม่ม่ายทั้งหลาย ต่างอ้อนวอนเธอให้ดูแลพวกเขาเช่นมารดา เพื่อตอบสนองบรรดาสตรีเหล่านี้ เธอจึงตัดสินใจตั้งอารามแห่งหนึ่งขึ้น อารามแห่งนี้มีชื่อ อารามของพวกภคินีออดรีเอท ตามชื่อของนักบุญออด ซึ่งเป็นนักบุญที่มีชื่อเสียงที่สุดของอารามแห่งนี้

ต่อมา เยโนเวฟามีใจเลื่อมใสต่อท่านนักบุญเดอนิส มรณสักขีแห่งกรุงปารีส ค.ศ.272 ซึ่งเป็นสมัยที่พระศาสนาคาทอลิกเพิ่งเข้ามาเผยแผ่ในประเทศฝรั่งเศส เยโนเวฟาปรารถนาจะสร้างวัดหลังหนึ่งเพื่อเป็นเกียรติให้นักบุญเดอนิส ในสถานที่ที่เป็นที่เก็บพระธาตุของท่านนักบุญเดอนิส แต่เธอเองไม่มีทรัพย์สินใด ๆ เลยที่จะทำการนี้ เธอไปพบบรรดาพระสงฆ์ เธอได้กล่าวกับบรรดาบพระสงฆ์เหล่านั้นว่า
“คุณพ่อที่เคารพ ขอให้คุณพ่อองค์หนึ่งไปที่สะพานในเมือง และให้นำสิ่งที่ได้ยินที่นั่น มาบอกแก่ข้าพเจ้า”
พระสงฆ์เหล่านั้นเชื่อว่าเยโนเวฟาเป็นดังประกาศกของพระเป็นเจ้า คุณพ่อองค์หนึ่งได้ไปที่สะพานในเมืองตามที่เธอได้บอกไว้ เมื่อไปถึงที่นั่น ก็ได้พบกับคนเลี้ยงโค 2 คน กำลังสนทนากัน คนแรกกล่าวกับคนที่สองว่า
“เมื่อเช้านี้ ข้าฯ ได้ไปตามหาวัวตัวหนึ่งของข้าฯ ข้าฯ ได้พบแหล่งที่เต็มไปด้วยปูนสำหรับก่อสร้าง มันมากมายจริง และก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก”
คนเลี้ยงวัวคนที่สองกล่าวตอบว่า
“ส่วนตัวข้าฯ ข้าฯ เองก็ได้ไปพบใกล้ๆ ที่นี่เอง ตรงทางเข้าป่า ข้าฯ ได้พบปูนดังที่เจ้ากล่าว ใต้รากต้นไม้ต้นที่เพิ่งล้มลง”
พวกพระสงฆ์เหล่านั้นต่างขอบพระคุณพระเป็นเจ้าในสิ่งที่ได้ยินชายสองคนสนทนากัน และรีบนำเรื่องนี้กลับไปเล่าให้เยโนเวฟาฟังทันที เยโนเวฟาไม่รอช้า เธอได้รวบรวมชาวบ้านเพื่อลงมือสร้างวัดดังกล่าว นับเป็นอีกครั้งหนึ่งที่พระเป็นเจ้าได้ทรงทำอัศจรรย์แก่ประชากรของพระองค์ผ่านทางเยโนเวฟา
นอกจากนั้นยังมีอัศจรรย์อื่นอีก เช่น ในระหว่างก่อสร้าง วันหนึ่ง อากาศเกิดร้อนอย่างประหลาด บรรดาคนงานก่อสร้างต่างหมดแรง และเหล้าองุ่นที่จะช่วยชูกำลังของพวกเขาก็ไม่เหลือเลย เมื่อเยโนเวฟาทราบเรื่องนี้ เธอไม่รอช้า คุกเข่าลงสวดภาวนาอ้อนวอนขอพระเป็นเจ้าได้ทรงโปรดช่วยเหลือพวกเขา เมื่อเธอรู้สึกว่าคำภาวนาของเธอบังเกิดผล เธอจึงลุกขึ้น นำไหใบหนึ่งที่ไม่มีเหล้าเหลือติดอยู่เลย เธอได้ทำเครื่องหมายสำคัญมหากางเขนเหนือไหนั้น ทันใดนั้นเอง ไหกลับเต็มไปด้วยเหล้าองุ่น และตลอดเวลาการก่อสร้าง ได้มีอัศจรรย์เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งการก่อสร้างได้สำเร็จลง

ตลอดเวลาในชีวิตของเยโนเวฟา เธอมักจะสวดภาวนาอยู่เสมอๆ บ่อยครั้งเธอได้ตื่นเฝ้าตลอดคืนวันเสาร์จนถึงรุ่งเช้าวันอาทิตย์ ตามแบบอย่างของบรรดาคริสตชนรุ่นแรกๆ เธอได้เป็นแบบอย่างแก่บรรดาสตรีที่ได้อุทิศถวายตัวถือพรหมจรรย์ ที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในอารามที่เธอได้ตั้งขึ้น ด้วยชีวิตแห่งการสวดภาวนาอยู่เสมอ
นอกนั้นเธอยังได้ทำอัศจรรย์มากมาย รักษาคนเจ็บป่วยให้หาย เธอได้สวดภาวนาเป็นพิเศษเพื่อให้กษัตริย์โคลวิสกลับใจ คำภาวนาของเธอและของพระราชินีนักบุญโกลทิลดา และพระสังฆราชนักบุญเรมี ซึ่งได้มีพระประสงค์เดียวกันนั้นก็ได้บังเกิดผล ที่สุด ค.ศ.498 กษัตริย์โคลวิสได้กลับใจ และได้รับศีลล้างบาปจากท่านนักบุญเรมี พระสังฆราชแห่งแรงม์ เรายังได้ทราบอีกว่า หลังจากที่ท่านนักบุญแชร์แมนได้มรณภาพแล้ว เยโนเวฟาได้ติดต่อกับพระสังฆราชเรมี โดยปรึกษากับพระสังฆราชทางด้านชีวิตจิต เธอได้ไปที่แรงม์เพื่อพบกับพระสังฆราชบ่อยๆ เธอยังเป็นพระสหายคนหนึ่งของกษัตริย์โคลวิส และพระราชินีโกลทิลดาอีกด้วย เป็นเรื่องที่น่าแปลกที่พระราชวงศ์กลับกลายเป็นสหายกับหญิงสามัญชนเช่นเยโนเวฟา แต่สำหรับเราคริสตัง เรื่องนี้เป็นเรื่องปกติ เพราะเราต่างเป็นลูกของพระ
ต่อมาไม่นาน เยโนเวฟาเกิดความคิดที่จะอยากจะสร้างวัดหลังหนึ่ง เพื่อเป็นเกียรติแด่ท่านนักบุญเปโตรและเปาโล ท่านได้ปรึกษากับพระราชินีโกลทิลดา สมเด็จพระราชินีเห็นด้วยกับเยโนเวฟา พระนางได้กราบทูลขอเรื่องนี้ต่อกษัตริย์โคลวิสพระสวามี พระองค์ได้ทรงประทานพระบรมราชานุญาตให้ก่อสร้างวัดดังกล่าว แต่เสียดายว่าพระองค์ได้เสด็จสวรรคตก่อนที่พระวิหารของพระเป็นเจ้าหลังนี้จะแล้วเสร็จ

เยโนเวฟาได้ทำอัศจรรย์อีกหลายอย่างเพื่อชาวปารีส ในเวลาที่เธอได้เจริญชีวิตอยู่บนโลกนี้ สิ่งหนึ่งที่เราพบในชีวิตของเธอก็คือ ชีวิตแห่งการภาวนา และการช่วยเหลือพี่น้องที่ตกทุกข์ได้ยาก เธอยึดถึงพระวาจาของพระเยซูเจ้าที่กล่าวว่า
“จงตื่นเฝ้าและภาวนาอยู่เสมอ เพื่อจะได้ไม่ตกอยู่ในการประจญ”

ตั้งแต่อายุ 15 ปี ทีเธอถือข้อปฏิญาณจนถึงอายุ 50 ปี เธอรับประทานเพียงขนมปังและถั่วเท่านั้น เธอจำศีลอดอาหาร 5 ครั้งต่อสัปดาห์ เธอไม่เคยดื่มเครื่องดื่มที่ทำจากแอลกอฮอล์เลย แต่เมื่อเธอมีอายุได้ 50 ปี พระสังฆราชได้สั่งให้เธอรับประทานปลาและดื่มนม

ประวัติศาสตร์ไม่ได้เล่าเกี่ยวกับช่วงสุดท้ายในชีวิตของเยโนเวฟาเลย เราพบเพียงแค่ประโยคนี้เท่านั้นที่กล่าวถึงเยโนเวฟา
“หลังจากที่เธอได้เจริญชีวิตอยู่บนโลกนี้ ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นแดนเนรเทศ เธอได้ฝึกปฏิบัติคุณธรรมต่างๆ อย่างดี เมื่อเธอมีอายุได้ 80 กว่าปี เธอได้สิ้นใจอย่างสงบในวันที่ 3 มกราคม ค.ศ.512”
หลังจากที่เธอได้มรณภาพแล้ว ชาวปารีสนำร่างของเธอไปฝังไว้ในวัดนักบุญเปโตรและเปาโล ซึ่งเป็นที่ฝังพระศพกษัตริย์โคลวิส แต่ร่างของเธอได้ถูกเคลื่อนย้ายหลายครั้ง ปัจจุบันร่างของเธอได้พักผ่อนอย่างสงบในวัดนักบุญสเตฟาโน หรือในภาษาฝรั่งเศสเรียกว่า นักบุญเอเตียน

ค.ศ.1997 สมเด็จพระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2 ได้เสด็จไปร่วมงานเยาวชนสากลโลกที่กรุงปารีส และได้ถือโอกาสนี้ไปเยี่ยมและสวดภาวนาที่หลุมฝังศพของท่านนักบุญเยโนเวฟา องค์อุปถัมภ์ของกรุงปารีสด้วย

บทนำ บันทึกวิญญาณ ของ นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออซ์

คัดจากหนังสือ

บันทึกวิญญาณ ของ นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออซ์

จัดทำโดย อารามคาร์แมล จันทบุรี

หนังสือประวัติของวิญญาเล่มนี้ เคยมีผู้แปลนานมาแล้ว แต่ไม่สมบูรณฺ พวกเราเห็นว่าเป็นหนังสือที่ดี จะมีประโยชน์มากให้แก่ชนทุกรุ่นทุกวัย

เมื่อมีผู้มีจิตศรัทธาจากต่างประเทศ ซึ่งมีความเลื่อมใสในนักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู มาก อยากจะทำกิจกรรมอย่างหนึ่ง เพื่อเป็นเกรียติแด่ท่านนักบุญ ในโอกาสมรณกรรม 100 ปี ของท่าน ได้เสนอเจตจำนงมายังอารามของเรา ดิฉันจึงดำเนินการจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้ขึ้น โดยของให้คุณโยเซฟิน พิสุทธิ์ศรี รัตตมณี ช่วยแปลให้เป็นที่เรียบร้อย ดังที่ท่านเห็นอยู่นี้

ดิฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ท่านนักบุญจะประทานบำเหน็จรางวัลแด่ผู้สนับสนุนและผู้แปลเป็นอย่างงาม และบรรดาผู้ที่ผ่านก็จะได้รับผลประโยชน์มากมายจากการอ่านหนังสือเล่มนี้ด้วย

อธิการิณี
อารามคาร์แมล จันทบุรี

บันทึกวิญญาณ ของนักบุญเทเรซาแห่งลิซิเออซ์

คำนำของผู้แปล

บันทึกวิญญาณ หรือ Story of a Soul คืออัตชีวประวัติของนักบุญเทเรซาแห่งลิซิเออซ์ ที่ท่านได้เขียนขึ้นในรูปของจดหมาย ตามคำสั่งของพี่สาวของท่าน ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งอธิการิณีของอารามคาร์แมลที่ลิซิเออซ์ จดหมายเหล่านี้ได้กลายเป็นการประมวลคำสอนสำหรับการดำเนินชีวิตจิต ที่แฝงอยู่ในคำบอกเล่าด้วยภาษาซื่อๆ แต่ทันสมัย ชัดเจน และมีอารมณ์ขัน ทำให้อ่านและเข้าใจได้ง่าย
พระศาสนจักรยกย่องว่านักบุญเทเรซา เป็นนักบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดองค์หนึ่ง ทั้งที่ตลอดชีวิตสั้นๆ ของท่าน ท่านไม่เคยทำสิ่งใดยิ่งใหญ่เลยในสายตาของมนุษย์ นักบุญองค์นี้เป็นมนุษย์ธรรมดาเหมือนกับเรา ท่านสัปหงกระหว่างสวดภาวนาเหมือนกับเราหลายคน และรู้สึกวิงเวียนกับบทภาวนามากมายที่ถูกแต่งไว้อย่างไพเราะจนท่านเลือกนำมาสวดไม่ถูก แต่ท่านพอใจที่จะพูดกับพระเป็นเจ้าเหมือนเด็กน้อยคนหนึ่งพูดกับพ่อของตนมากกว่า แนวทางแห่งความเป็นเด็กฝ่ายจิต (Way of Spiritual Childhood) ที่ท่านค้นพบ แสดงให้เห็นว่าความรักและความวางใจที่ท่านมีต่อพระเป็นเจ้า อยู่ในระดับสูงสุดเท่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะพึงมีได้ต่อจิตบริสุทธิ์ ผู้ทรงเป็นพระผู้สร้างจักรวาลและประทานชีวิตแก่เรา
วีรกรรมของท่านประกอบด้วยความอดทน ยอมรับความทุกข์ยากทุกประการโดยไม่ปริปากบ่น การถือพระวินัยอย่างเคร่งครัด และปฏิบัติหน้าที่ของท่านในแต่ละวันด้วยความรัก มีต่อพระเป็นเจ้าและเพื่อนมนุษย์ ท่านจึงเป็นตัวอย่างที่ดีที่เราทุกคนเลียนแบบได้ โดยเฉพาะในด้านความวางใจในพระเป็นเจ้า
ขอพระเป็นเจ้าทรงอำนวยพระพรแก่ท่านผู้อ่าน ผ่านทางนักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซู ให้ท่านทุกคนเป็นบุตรที่ยอมรับน้ำพระทัยของพระองค์ได้ตลอดไป

โยเซฟิน พิสุทธิ์ศรี รัตตมณี

คณะฆราวาสคาร์แมลไลท์ ชั้น ๓

แนวทางปฏิบัติในชีวิตประจำวันคณะฆราวาสคาร์เมไลท์
มีแนวทางปฏิบัติในชีวิตประจำวัน ดังต่อไปนี้ :-

ฆราวาสคาร์เมไลท์สวดภาวนาและรำพึงวันละหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

ในการรำพึงภาวนานี้ มีหลายรูปแบบให้เลือกปฏิบัติดังนี้

1. การรำพึงตามพระคัมภีร์
2. สวดภาวนา ทำวัตร
3. อ่านหนังสือบำรุงศรัทธา หรืออ่านหนังสือที่เกี่ยวกับธรรมเนียมปฏิบัติของคณะคาร์แมล
4. ศึกษาเอกสารแห่งสังคายนาวาติกันที่ 2 หรือสมณสาส์นต่างๆ ของสมเด็จพระสันตะปาปาเพื่อมีชีวิตตามจิตตารมณ์ของคณะคาร์แมล และเพื่อพัฒนา “พระพิเศษ” ของคณะไปสู่ความดีล้ำเลิศได้

สมาชิกคาร์เมไลท์ ชั้น 3 ได้รับคำแนะนำให้ปฏิบัติดังต่อไปนี้ :-

1. เข้าร่วมประชุมหมู่คณะคาร์เมไลท์ ชั้น 3 เป็นประจำทุกเดือน
2. สวมใส่สายจำพวกแห่งภูเขาคาร์แมล เป็นเครื่องหมายยืนยันถึงการถวายตัวแด่พระนางมารีอา
3. ร่วมถวายบูชามิสซาเป็นประจำทุกวัน ถ้าหากเป็นไปได้ และเฝ้าศีลมหาสนิทบ่อยๆ เท่าที่เป็นไปได้
4. สมาชิกใหม่จะต้องพบผู้อบรมสั่งสอน (Instructor) เป็นเวลา 1 ปี ก่อนจะได้รับการรับเข้าคณะฯ

จากนั้นจะต้องใช้เวลาอีก 2 ปี ในการฝึกอบรม และการสอนเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับคณะคาร์เมไลท์ รวมทั้งจิตตารมณ์ต่างๆ ก่อนที่จะปฏิญาณตนตามระเบียบของคณะฯ (Professed)

หลังจากปฏิญาณตน 3 ปีแล้ว
สมาชิกจะสามารถถวายตนเองทั้งครบ
ด้วยการปฏิญาณถือศีลบน (Vows)
แห่งความนอบน้อม และความบริสุทธิ์ตามสถานะแห่งชีวิตของตน

(เทียบดูธรรมนูญของคณะฆราวาสคาร์เมไลท์ ฉบับปัจจุบัน)

สมเด็จพระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2
ได้กล่าวถึงคณะคาร์เมไลท์ไว้ว่า :-

“เพื่อพวกเขาจะได้ตระหนักถึงกระแสเรียกของตนอย่างสมบูรณ์
สมาชิกคาร์เมไลท์ ชั้น 3
จะต้องเรียนรู้ที่จะให้การดำเนินชีวิตแต่ละวันนั้น
เต็มไปด้วยการสวดภาวนา
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บูชามิสซา และการสวดภาวนทำวัตร
ให้พวกเขาเลียนแบบอย่างของประกาศกเอลียาห์
ซึ่งมีประสบการณ์กับพระเจ้าเป็นพิเศษ
และทำให้ท่านประกาศกได้ทำหน้าที่ประกาศเรื่องราวของพระเจ้าได้

นอกจากนี้ ให้พวกเขาเลียนแบบอย่างชีวิตของพระนางมารีอาเป็นพิเศษ
เพราะเหตุว่าพระนางรับฟังพระวาจาของพระเจ้าเอาไว้ในใจ และนำมาปฏิบัติตาม

”“บรรดาพี่น้อง ซึ่งสนิทสัมพันธ์ต่อกันภายในคณะคาร์แมล โดยผ่านทางสายจำพวก (Scapular) ควรตระหนักถึงพระพรต่างๆ ที่ตนได้รับ และซื่อสัตย์ต่อกฎเกณฑ์ข้อบังคับต่างๆ ในทุกกรณี ให้ความยินดีของพวกเขามิได้เป็นไปโดยผิวเผิน แต่ให้พวกเขายินดีที่จะเป็นผู้ที่ดีเหมือนดังพระบิดาเจ้าสวรรค์เป็นผู้ที่ดีบริบูรณ์”
(เทียบ MT.5:48)

ในโอกาสที่ทรงให้คริสตชนเข้าเฝ้า เมื่อวันที่ 10 มกราคม ค.ศ.1979 สมเด็จพระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ 2
ซึ่งทรงสวดสายประคำทุกวัน และกระตุ้นเตือนทุกคนให้สวดด้วย

ทรงย้ำถึงความสำคัญของความศรัทธาที่มีต่อแม่พระในครอบครัว และความสำคัญของสายประคำในฐานะที่เป็นความศรัทธาประจำครอบครัว

พระองค์ได้ให้ความคิดใหม่ว่า ทุกๆ ปีคือปีแม่พระ

พระองค์ไม่เพียงแต่สวม “เสื้อจำพวก” แห่งแม่พระภูเขาคาร์แมลเท่านั้น

หากแต่พระองค์ยังทรงเป็นสมาชิกคนหนึ่งของคณะคาร์เมไลท์ ชั้น 3 ด้วย
(นิตยสาร Soul : มีนาคม-เมษายน 1979)

จากหนังสือ คู่มือคณะฆราวาสคาร์เมไลท์ (คาร์เมไลท์ ชั้น 3)

เรียบเรียงโดย
คณะฆราวาสคาร์เมไลท์ และ คณะคาร์แมล กรุงเทพฯ

Vocation Coordinator

จงยึดมั่นพระองค์เป็นดั่งคู่ชีวิตและเพื่อนแท้ของท่าน
จงเดินไปพร้อมกับพระองค์ทุกวันเวลา แล้วท่านก็จะไม่กระทำบาป
ท่านจะได้เรียนรู้ถึงความรักของพระองค์ที่มีต่อท่าน
พระองค์จะทรงช่วยให้ทุกสิ่งที่ท่านจะต้องการะทำ บังเกิดผลสมบูรณ์สำหรับตัวท่าน

น.ยอห์น แห่งไม้กางเขน
นักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร

มีใครบ้างที่จะกล้าบอกว่าตนเองเหมาะสม...กับชีวิตนักบวช
ขอเพียงคุณกล้าที่จะตัดสินใจเท่านั้น
เขียนจดหมายแนะนำตัวท่านถึงเรา...

Vocation Coordinator’’’Church of Saints Peter & Paul
225 A Queen Street Singapore 188551
Tel:6337 2585
Fax: 6334 5414

Carmelite Friars Formation House
203 J, ponggol seventeenth Avenue Singapore 829729
Tel: 6387 0530
Fax: 6387 0697

Eleven Martyrs of Novogrodek

The Sisters of the Holy Family of Nazareth arrived in Novogrodek in 1929 at the behest of Bishop Zygmunt Lozinski. The Sisters became an integral part of the life of the town. During the Nazi and Soviet occupation of Poland, the Sisters invested great effort in preparing for the religious services - for the residents of the town, liturgical prayer became a beacon of hope amid the hopelessness of the occupation.

The Nazi terror in Novogrodek began with the 1942 extermination of the Jews, and was followed by a surge in Polish arrests, then the slaughter of 60 people, including two priests. This situation was repeated on 18 July 1943, when more than 120 people were arrested and slated for execution.

The Sisters unanimously expressed their desire to offer their lives in sacrifice for the imprisoned. Sister Maria Stella shared the Sisters' decision with their chaplain Father Zienkiewicz and rector, saying, "My God, if sacrifice of life is needed, accept it from us and spare those who have families. We are even praying for this intention." Almost immediately, the plans for the prisoners were changed - they were deported to work camps in Germany, and some of them were even released. When the life of Father Zienkiewicz was threatened, the Sisters renewed their offer, saying, "There is a greater need for a priest on this earth than for us. We pray that God will take us in his place, if sacrifice of life is needed.

"MartyrdomWithout warning or provocation, on 31 July 1943, eleven of the sisters were imprisoned, loaded into a van and driven beyond the town limits. The eleven nuns were killed on 1 August 1943 in the woods 3 miles beyond Novogrodek, and buried in a common grave.

After the execution, Sister M. Malgorzata Banas, the community's sole surviving member, located the place of the martyrdom, and remained the guardian of their common grave until her own death in 1966.

The Church of the Transfiguration, known as Biala Fara, or "White Church", now contains the relics of the eleven martyrs.

MartyrsThe eleven martyrs are listed below, along with their birth names and years of birth.
1. Sister M. Stella, Superior (Adela Mardosewicz), born 1888
2. Sister M. Imelda (Jadwiga Karolina Żak), b. 1892
3. Sister M. Rajmunda (Anna Kokołowicz), b. 1892
4. Sister M. Daniela (Eleonora Aniela Jóźwik), b. 1895
5. Sister M. Kanuta (Józefa Chrobot), b. 1896
6. Sister M. Gwidona (Helena Cierpka), b. 1900
7. Sister M. Sergia (Julia Rapiej), b. 1900
8. Sister M. Kanizja (Eugenia Mackiewicz), b. 1904
9. Sister M. Felicyta (Paulina Borowik), b. 1905
10. Sister M. Heliodora (Leokadia Matuszewska), b. 1906
11. Sister M. Boromea (Weronika Narmontowicz), b. 1916

BeatificationOn 18 September 1991, the canonization process for the eleven nuns was officially opened and, on 28 June 1999, the Zenit News Agency announced that Pope John Paul II had confirmed that they were martyrs.

Pope John Paul II beatified them with a group of thirty-three others on Sunday, 5 March 2000.

Feast day - 1st August

ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า (ลูกา Luke 1:38)

for the LORD gives wisdom

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ภราดายอห์น บอสโก แห่งพระเมตตา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม

นักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู

คณะฆารวาสคาร์แมลไลท์ ชั้น ๓

รายการบล็อกของฉัน

เริ่มที่ทำเป็นบ้าง ขอความคิดเห็นปรับแปลงให้เกิดแนวทาง?

Clock TimeZone

สายประคำนำชีวิต

Lectio Divina

นักบุญเทเรซา

ทำสิ่งเล็กน้อยเพื่อเป็นเครื่องมือของพระเจ้า

Slideshow Creator Pro

Multiple World Clocks

Saint Genevieve

นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออร์

บทนำ บันทึกวิญญาณ ของ นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออซ์

ผู้ติดตาม

บันทึกวิญญาณ ของ นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออซ์

คณะฆราวาสคาร์แมลไลท์ ชั้น ๓

Vocation Coordinator

Eleven Martyrs of Novogrodek

นักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู

พบทุกสิ่งสารพันในพระองค์

ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า (ลูกา Luke 1:38)

for the LORD gives wisdom

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ภราดายอห์น บอสโก แห่งพระเมตตา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม

นักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู

คณะฆารวาสคาร์แมลไลท์ ชั้น ๓

รายการบล็อกของฉัน

เริ่มที่ทำเป็นบ้าง ขอความคิดเห็นปรับแปลงให้เกิดแนวทาง?

สมัครสมาชิก

Clock TimeZone

สายประคำนำชีวิต

Lectio Divina

นักบุญเทเรซา

ทำสิ่งเล็กน้อยเพื่อเป็นเครื่องมือของพระเจ้า

Slideshow Creator Pro

Multiple World Clocks

Saint Genevieve

นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออร์

บทนำ บันทึกวิญญาณ ของ นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออซ์

ผู้ติดตาม

บันทึกวิญญาณ ของ นักบุญเทเรซา แห่ง ลีซีเออซ์

คณะฆราวาสคาร์แมลไลท์ ชั้น ๓

Vocation Coordinator

Eleven Martyrs of Novogrodek

นักบุญเทเรซา แห่งพระกุมารเยซู

พบทุกสิ่งสารพันในพระองค์

เพราะพระองค์คือ เพื่อนของข้าพเจ้า